1:32 Roden 633 Boeing Stearman PT-17 Kaydet Plastic Modelbouwpakket

€ 66,24

In het begin van de jaren dertig stelde een kleine vliegtuigfabrikant, de Stearman Aircraft Corporation, een eigen ontwerp voor voor een wedstrijd die was aangekondigd door het US Army Air Corps om een ​​trainingsvliegtuig voor piloten te bouwen.

Het was een tweedekker met een klassieke constructie, die conceptueel weinig verschilde van veel andere tweezitters uit die tijd. Na uitgebreide testen erkende het Aviation Corps het ontwerp van de Stearman als het beste in vergelijking met de andere tenders, en al in 1936 werd het eerste vliegtuig, PT-13 (Primary Trainer, type 13) genoemd, aan het Amerikaanse leger geleverd. Verder trok het vliegtuig interesse elders in het leger, aangezien de Amerikaanse marine ook een primair lesvliegtuig nodig had. In 1939 verwierf Stearman Aircraft de status van een divisie van het bekende Boeing-bedrijf met een aparte productiefaciliteit in Wichita, Kansas. De Tweede Wereldoorlog werd een keerpunt in het verhaal van de PT-13. Duizenden en duizenden nieuwe piloten waren nodig voor het leger en de marine, en bijgevolg waren grote hoeveelheden van dit eenvoudige vliegtuig nodig voor hun initiële training. De Boeing Corporation kreeg steeds meer opdrachten voor de trainings-tweedekker, waarvan het totale aantal bestelde vliegtuigen al meer dan enkele duizenden bedroeg, en ook Canada had belangstelling voor het vliegtuig; als een Britse kroonregering stuurde het in grote aantallen piloten naar Groot-Brittannië en zijn territoria. In 1941 werd het vliegtuig gemoderniseerd, voornamelijk met het oog op het upgraden van de energiecentrale; en deze keer werd op hetzelfde basiscasco een krachtigere 220 pk Continental R-670-5-motor geïnstalleerd. Deze versie heette de PT-17. In totaal werden 3.519 vliegtuigen van dit type alleen voor het leger geproduceerd, en de marine ontving meer dan 3.700 soortgelijke vliegtuigen, de N2S genaamd, die tot het einde van de Tweede Wereldoorlog werden gebruikt. Voor de Canadese luchtmacht werden 300 PT-27-toestellen geproduceerd die, gezien het barre klimaat van het land, was uitgerust met een gesloten cockpit voor piloot en cadet. Het waren de Canadese piloten die het vliegtuig hun naam gaven, Kaydet, die echter niet officieel werd bij de Amerikaanse luchtmacht. Een klein aantal machines van dit type werd gebouwd met speciale apparatuur voor blinde vluchten, en een paar werden in opdracht van landbouwbedrijven gebouwd voor het besproeien van gewassen met chemicaliën. Met het einde van de Tweede Wereldoorlog werd een groot aantal PT-17's en N2S's doorverkocht aan derde landen waar ze in gebruik waren tot minstens het midden van de jaren vijftig, en zelfs meer PT-17's werden aangekocht door particuliere eigenaren die, voor bijna symbolisch geld, gekochte afgedankte vliegtuigen. Momenteel zijn het niet alleen objecten in collecties, maar ook deelnemers aan talloze vliegshows, hoewel veel van de vliegtuigen bijna 80 jaar oud zijn. Het ontwerp van het vliegtuig was zo succesvol dat het niet alleen een vliegend bureau werd voor duizenden piloten, maar ook een goede machine voor sportwedstrijden of het uitvoeren van acrobatische routines.